Een hond is graag een volger wanneer hij een kalme zelfverzekerde leider heeft. Heeft hij die niet, dan neemt hij die rol over. Want er moet een leider zijn die de regels bepaalt, zorgt voor de veiligheid en de initiatieven neemt tot wat er nodig is…. En dit leidt tot veel probleemgedrag bij honden.
De meeste honden kunnen die rol namelijk niet aan. Ze hebben het gewoonweg niet in zich om zo’n grote verantwoordelijkheid te kunnen dragen. Dat betekent dat wij die kalme zelfverzekerde leider moeten zijn. Maar ook bij ons als mens is het geen vanzelfsprekende kwaliteit….
Wat is dat nou, kalm zelfverzekerd leiderschap?
Als je naar roedels kijkt (wolven, maar ook honden die bij mensen in groepen leven), zie je dat het leiderschap niet komt van de hond met ‘de grootste bek’ maar juist van de hond die het meest kalm en zelfverzekerd is. Die hond behoudt met zijn kalmte de rust in de roedel, stelt met diezelfde energie de regels en zorgt dat ieder veilig is. Natuurlijk is die kalme hond ook wel eens pittig en boos. Vooral als er ongehoorzaamheid aan de orde is. Maar dan is vaak een enkele snauw of lipoptrek al voldoende om de rust weer te laten keren.
Waarom is rust belangrijk in de roedel?
Rust zorgt voor veiligheid. Die veiligheid komt in het gedrang als honden overdadig tekeer gaan, hyperactief dollen en blaffen, of ruzie maken. Waar twee honden flink tekeer gaan, gaat de derde zich er mee bemoeien, de vierde doet een duit in het zakje en voor je het weet staat de hele boel op zijn kop. Energie escaleert. Weg veiligheid, want weg is het overzicht van zowel binnen als buiten de roedel.
Het zit nog steeds in het DNA van de hond dat veiligheid bovenal gaat. Ook al is hij in wezen een roofdier, ook dat roofdier loopt gevaar. Door naburige honden/roedels of andere roofdieren.
Als baas van onze hond moeten wij die rol van kalme zelfverzekerde leider op ons nemen. En het moge inmiddels duidelijk zijn waarom. En ook al zijn we geen geboren leider, we kunnen wel leren ons zo te gedragen. Ik zie het vaak in de consulten: een baas die niet goed dat leiderschap pakt maar meer de hond volgt, teveel commando’s door elkaar gebruikt, teveel beloont en ook nog eens op het verkeerde moment. En reageren we met spanning of opwinding op een bepaalde situatie, dan zal onze hond dat spiegelen en opgewonden of gespannen reageren. Terwijl we dat eigenlijk niet willen.
En dat geeft allemaal niet, als we maar open blijven staan voor ons eigen leren in hoe we een goede leider kunnen zijn voor onze hond. Want dan weet onze hond waar hij aan toe is, wat er van hem wordt verwacht en dat er voor hem wordt gezorgd, qua voedsel, veiligheid en vermaak:)